“Er zijn twee oorzaken van lijden: iets willen wat er niet is of iets niet willen wat er wel is.” (Boeddha)

Het klinkt zo simpel en als de oplossing ook zo simpel zou zijn werd het leven een stuk lichter. Maar soms lijkt het of je leven vastgelopen is, ben je onderweg ergens de zin kwijtgeraakt. Misschien omdat je onderweg ook mensen kwijt bent geraakt die je liefhad, heeft het leven je iets afgenomen zoals gezondheid, geheugen, vitaliteit en levenskracht, werk en doelen. Soms is het de optelsom van dat allemaal en soms weet je gewoon niet waarom het leven een vraag geworden is.

Een geestelijk verzorger kiest voor dit beroep, omdat hij of zij deze vragen zelf ook kent. Mijn achtergrond ligt in de theologie, godsdienstwetenschappen, humanistiek en ethiek (MA). Daar vond ik veel kennis en een paar antwoorden, maar vaak nog meer vragen. Het meeste leerde ik van de gesprekken met mensen in mijn rol als geestelijk verzorger gedurende de aflopen 30 jaar. Zo leerde ik van hen dat iemand die een reden heeft om voor te leven bijna altijd de vraag aankan naar het “waarom?”… Kennelijk gaan levensvragen dus om de zoektocht naar zingeving als je voelt dat het leven je tegenwerkt.

Misschien helpt een gesprek, omdat antwoorden beginnen met goede vragen?